Co warto wiedzieć?
Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) dzieli psy na dziesięć grup, opierając się na charakterystyce cech danego typu psów i zgrupowanych w nim ras. Jednakże, w obrębie jednej grupy klasyfikowane są psy, które czasem bardzo się od siebie różnią. W tym artykule omówimy, dlaczego klasyfikacja FCI nie jest zawsze wiarygodna i co warto brać pod uwagę przy wyborze rasy psa.
Klasyfikacja FCI bazuje na charakterystyce cech danego typu psów i zgrupowanych w nim ras. Warto jednak pamiętać, że w obrębie jednej grupy klasyfikowane są psy, które czasem bardzo się od siebie różnią. Spójrzmy chociażby na pierwszą grupę, która obejmuje owczarki i inne psy pasterskie z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła. W tej grupie znajdziemy zarówno owczarki belgijskie, jak i podhalańskie. Owczarki belgijskie malinois współpracowały z człowiekiem, przeganiając stada owiec i bydła z jednych pastwisk na inne. To psy o lekkiej, atletycznej budowie, delikatniejszej niż owczarki niemieckie, które należą do tej samej grupy. Mają sterczące uszy oraz długą i szczupłą kufę. Owczarki podhalańskie również współpracowały (i nadal współpracują) z pasterzami, pracując przy zwierzętach gospodarskich, jednak w zupełnie inny sposób. Te psy nie przeganiały owiec z jednego miejsca w drugie, lecz stróżowały i pilnowały stada.
Każdy pies potrzebuje czuć się bezpiecznie i każdy pies może ugryźć. Nie ma więc takiej rasy, która byłaby odpowiednia dla dzieci. Są psy bardziej lub mniej towarzyskie, chętne do współpracy, zainteresowane człowiekiem – są to jednak cechy ogólne i psy z jednego miotu mogą się różnić od siebie tak samo, jak różni się ludzkie rodzeństwo. Niefortunne jest też określanie całej rasy jako upartej, leniwej, złośliwej czy wesołej. Te cechy wynikają z tego, jak pies się czuje, jak wygląda jego relacja z nami, jak się z nim komunikujemy i czy dbamy o jego potrzeby. Jednostkowa sytuacja jest też zależna od historii użytkowania, czyli tego, do czego psy były w przeszłości hodowane.
W związku z powyższym, klasyfikacja FCI nie zawsze jest wiarygodna i nie powinna być traktowana jako podstawa do wyboru rasy psa. Zamiast tego, warto skupić się na indywidualnych cechach psa, jego historii i potrzebach. Jeśli chcecie się dowiedzieć czegoś więcej o wybranej rasie, zalecamy skontaktowanie się z hodowcą lub specjalistą od danej rasy, a nie poleganie wyłącznie na ogólnych opisach.
Podsumowując, klasyfikacja psów według FCI może być przydatna do ogólnego zorientowania się w świecie psów, ale nie jest wiarygodnym źródłem informacji przy wyborze konkretnego psa. Zamiast tego, warto skupić się na indywidualnych cechach psa i jego potrzebach, a jeśli chcemy się dowiedzieć czegoś więcej o danej rasie, to zalecamy skontaktowanie się ze specjalistą.
Klasyfikacja psów według FCI:
- Owczarki i inne pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła:
Wierni towarzysze pasterzy,
Czujni i silni, zawsze gotowi. - Pinczery, sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do pilnowania bydła:
Odważne i silne,
Często używane jako psy stróżujące. - Teriery,
Małe, ale dzielne,
Zawsze gotowe do walki,
Często używane do polowań na szkodniki. - Jamniki,
Psi myśliwi,
Z wielkimi nosami i głębokim głosem,
Często używani do polowań na dzikie zwierzęta. - Szpice i psy w typie pierwotnym,
Stare rasy,
Zachowujące swoje pierwotne cechy,
Często używane jako psy pociągowe lub do polowań na renifery. - Gończe i pokrewne,
Psi tropiciele,
Z wielkimi nosami i dużą wytrzymałością,
Często używani do polowań na szybkie zwierzęta. - Wyżły,
Psi myśliwi,
Z wielkimi nosami i głębokim głosem,
Często używani do polowań na ptactwo. - Aportery, płochacze i psy wodne,
Psi łowcy,
Zdolni do pracy w wodzie i na lądzie,
Często używani do polowań na ptactwo wodne. - Psy ozdobne i do towarzystwa,
Małe i eleganckie,
Często używane jako psy do towarzystwa,
Często też używane jako psy wystawowe. - Charty,
Psi myśliwi,
Szybcy i zwinni,
Często używani do polowań na zające i inne małe zwierzęta.